ง่วง เหงา เศร้า เฉา เซ็ง!

สวัสดี...(หาว) ค่ะ

ในที่สุดฮิคารุก็สอบเสร็จเสียที แต่เราไม่ได้รู้สึกสดชื่นดีใจเหมือนกับชาวบ้านเขาเล้ย... ตอนนี้รอเพื่อนออน MSN เพื่อคุยเรื่องโครงงานเลข -- black box ที่อาจารย์เพิ่งมาสั่งเอาบทคัดย่อสด ๆ ร้อน ๆ กะไม่ให้หนูได้พักเลยรึไงอาจารย์ขา

ง่วง...เมื่อคืนนอนดึกอ่านหนังสือสอบ สู้อุตส่าห์อัดโคนันไว้แล้วไม่ดู แถมตกดึกเกิดนอนไม่หลับ แล้วรุ่งขึ้นสอบก็ต้องตื่นแต่เช้า เลยนอนไม่พอ นอกจากนี้เราสันนิษฐานว่ากำลังถูก Protist กลุ่ม Euglenozoa ชื่อ Trypanosoma กัดกินร่างกายและสมองอยู่ (เพราะเจ้าบ้านี่มันอยู่ในแมลงเซตซีทำให้เกิดโรคเหงาหลับในแอฟริกา แต่รู้สึกในประเทศไทยมันก็แพร่หลายดีจังเลยนะ?) ...เฮ้อ สอบชีวะเสร็จไปสองสามสี่วันแล้วยังหลอนไม่หายเลยแฮ

เหงา...นัดเพื่อนไปกินไอติมฉลองสอบเสร็จ สุดท้ายมีเรากับอุ๋มไปกันสองคน แต่มันก็โรแมนติกดีเหมือนกันนะ ^ ^ กินกันอิ่มดี ที่สำคัญคือแม่เป็นคนเลี้ยง >.< ประหยัดตังค์ด้วย เฮ~

เศร้า...นัดตังเมไว้ ตังเมจะมาเที่ยวเตรียม ตังเมเกิดมาไม่ได้ ถึงตังเมมาได้ก็แทบไม่ได้เจออยู่ดี เพราะข้าพเจ้าเจอประชุมค่ายเลขเลิกเกือบ 5 โมง ปล่อยอุ๋มคอยเท้งเต้งอยู่เป็นนาน

เฉา...(จากข้างบน) แพลนจะทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ทำข้อสอบสังคมก็ผิดไปข้อนึง...ถ้าผิดเยอะ ๆ จะไม่ว่าเลย นี่ผิดข้อเดียว เจ็บใจนัก (อดได้โล่~)

เซ็ง...จากทุกสาเหตุที่กล่าวมา ทำให้เรา ง่วง-เหงา-เฉา แล้วก็ เซ็ง ด้วยประการฉะนี้

อ๊ะ การ์ฟิวออนแล้ว ดีใจจริง อย่างน้อยก็หายเฉาขึ้นมานิดนึงแล้วเรา...

Hikaru